Po sikur të ekzistojë një linjë shumë e hollë mes impaktit të artit të promovuar dhe hapësirës artistike që e prezanton atë? Japonia, vendi i cili kulturën e artit e ka po aq të rëndësishme sa kulturën e një jetese që bazohet te axhenda dhe ndiqet me përpikmëri, na prezanton me një ishull i cili i dedikohet krejtësisht artit bashkëkohor.
Në këtë hapësirë të jashtëzakonshme gjejnë vend vepra të mirënjohura, duke nisur nga kungulli ikonik i Yayoi Kusama, e duke përfunduar te magjia e veprave të Monet.
Projekti ka marrë formë nga një ide qëndrore, e cila ka në fokus komunitetin dhe ndikimin që njerëzit ndiejnë prej artit (kjo është edhe arsyeja pse promovohen vepra mbarëbotërore).
Gjeneza e këtij plani nisi që në vitin 1992, duke prezantuar një ndërtesë me strukturë prej xhami dhe interior minimalist, ku më së shumti dominonin objektet e drurit. Kjo godinë do të shërbente njëkohësisht si hotel dhe si një hapësirë e cila do të promovonte koleksione dhe premiera të artit bashkëkohor.
Për krijimin e një parajse të tillë artistike, duhet t’i japim meritat sipërmarrësit Soichiro Fukutake, i cili e vizitoi ishullin për herë të parë në vitin 1980 dhe u impresionua nga industrializmi i post-luftës. Vitet që pasuan, ishulli do të njihte një prej dukurive më mizore për një vend, shpopullimin masiv.
Kështu, Fukutake zgjodhi një seksion të veçanë të Naoshima-s dhe me ndihmën e mjeshtrit të arkitekturës, Tadao Ando (i njohur si “perandori i konkretes”), ishulli mori një trajtë unike, duke u kthyer në një prej atraksioneve më të veçanta të arteve pamore.
